Bediüzzaman Hazretleri 1911’de Şam Emevî Camiinde İslâm dünyasının hastalık ve ilâçlarını sunarken istikballe ilgili sık sık müjdelere de yer verir. Özetle bu, İstikbalde dinin, yani İslâmın hükmedeceği hakikatidir. O, akıl, ilim ve fennin hükmettiği istikbalde aklî hükümlere dayanan ve bütün meselelerini akla tasdik ettiren Kur’ân’ın hükmedeceğini söyler.1

Çok güçlü delillere dayanan bu hakikata, aslında düşünen, geniş ufuklu, sosyolojik tahliller yapabilen her ilim adamı da varabiliyor. Nitekim 1955’te vefat eden Einsten dünyadaki olayların gelişme seyrine bakıp “İstikbalin dini İslâmdır”2 diyebilmişti. Fransız düşünürü Andre Malraux da, “20. yüzyıl madde ve inançsızlık asrıydı. 21. yüzyıl da din ve maneviyat asrı olacaktır”3 derken aynı gerçeğe parmak basıyor.

O halde yüzyılın başından itibaren her gelişen hadise görünüşte İslâmın aleyhine bile olsa sonuçta İslâmın kazanç hanesine geçecek; araştırıcı ruhların, müştak gönüllerin onu bulmalarına sebep olacak, İslâmiyetin kafa ve gönüllerdeki hakimiyetini pekiştirecektir.

Gerçek bu olunca akıl, ilim ve fennin ağırlık kazandığı günümüzde Hz. İsa’nın önemli icraatlarını gerçekleştirmesini akıldan uzak görmek, “nass”larla gelişen hadiseler arasındaki bağı iyi kuramamak olur. İmtihan sırrı da herşeyin ayan beyan açık olmamasını gerektirmiyor mu?

Hz. İsa, mecrasından çıkarılmış Hıristiyanlığı asliyetine döndüreceği, Tevhide dayandıracağı ve İslâma tâbi olacağına göre, onun en büyük mücadelesinin dinsizliğin kökünü kurutmak, fikriyâtını yok etmek, bu konuda ciddi mücadeleler veren Hz. Mehdi’ye destek vermek olacağı da açıktır. Açıkça onun bütün icraatı İslâm hanesine geçecektir.

Bazı müfessirler, Nisa Sûresinde yer alan, “Kitap ehlinden hiçbir kimse yoktur ki, ölümünden önce İsa’nın hak peygamber olduğuna îman etmesin”4 âyetine dayanarak Ehli Kitabın, Hz. İsa’ya inanacaklarını belirtirler. Aliyyü’lKarî, bu âyeti izah ederken, Hz. İsa yeryüzüne indiğinde bütün dünyanın tek bir İslâm milleti haline geleceğini belirtir. Mehmet Vehbi Efendi de Hz. İsa’nın Deccal çıktığı zaman gökyüzünden inip Deccalı öldüreceğini, sonra da bütün milletlerin Hz. İsa’ya îman edip dünyanın ehli İslâm olacağını kaydeder.6


Âhirzamanda maddecilik ve tabiatçılığın kuvvet bulup yaygınlaştığı, Allah’ı inkâr edecek dereceye geldiği ve Deccal, bizzat bu komitenin başına geçtiği bir zamanda Hz. İsa vazifeye başlar. Allah’ı ve dini inkâr eden bu grubun kuvvetli göründüğü bir anda Hz. İsa’nın mânevî şahsiyetinden ibaret olan hakikî Hıristiyanlık dini, ortaya çıkan bu dinsizliğe karşı mücadele verir. Hz. Mehdî ile birleşerek Deccalı öldürürler. Yani hurafelerden arınmış Hıristiyanlıkla İslâm ittifak ederek Deccalın fikri küfrîsini öldürürler. Kısaca bir tesbitine yer verdiğimiz Bediüzzaman Hazretlerinin de konuyla ilgili ilginç yorumları bulunmaktadır.

________________
Dipnotlar:

1. Hutbei Şamiye, s. 33.

2. Çağımızda Bir Asrı Saadet Müslümanı, s. 146.

3. Gençliğin Arayışları, s. 22.

4. Nisa Sûresi, 61.

5. elFıkhu’lEkber Aliyyü’lKarî Şerhi Terc., s. 284.

6. Mehmet Vehbi, Hülasatü’lBeyan, 34: 1109.



Şaban DÖĞEN

Yeni Asya, 12.01.2004