Seyyid Eyyub bin Sıddik (Menakıb-ı Çihar yar-i güzin) kitabında, 63. menkıbede diyor ki:

Küfede Abdülmecid adında bir sapık vardı. İmam-ı Cafer Sadık hazretlerine sordu:
- Eshab arasında, en üstün kimdir?
- Ebu Bekir’dir.
- Yâ Cafer, delilin nedir?
- Allahü teâlâ, onun için, (Resulden sonra, ikinci) buyurdu. Bundan üstün şeref olmaz.
- Ali, Resulün yatağında, kâfirlerden korkmadan, yatmadı mı?
- Ebu Bekir bir şeyden korkmadan, Resulullahtan önce mağaraya girdi.
- Yâ Cafer, kâfirlerden korkmasaydı, girmezdi. Allah, Resulüne haber verip, Ebu Bekr’e korkma dedi.
- O, Resulullaha bir zarar gelirse diye korktu. Ayağını bir deliğe koydu. Yılan onu kaç kere ısırdı. Acısına katlanıp, Resulü rahatsız etmemek için, ayağını çekmedi. Resulü uyandırmamak için, hiç ses de çıkarmadı. Kendinden korksaydı, zehirlenerek, canını Resule feda etmezdi.
- Maide suresinin (Rükuda iken sadaka verirler) mealindeki 58. ayeti ile övülen Ali’dir.
- Aynı surenin (Allah, mürtedlerle cihad eden bir kavim getirir. Allahü teâlâ bunları sever) mealindeki 54. ayeti, Ebu Bekir-i Sıddik içindir ve daha çok yükseltmektedir.
- (Mallarını, gece-gündüz, gizli-açık verenler) mealindeki ayet ile övülen Ali değil mi?
- Velleyli suresine Ebu Bekir övülüyor. Çünkü, o, 40 bin altın verdi. Kendisine hiç bırakmadı. Allahü teâlâ, Resulüne Cebrail aleyhisselamı gönderip (Ben Ebu Bekir’den razıyım) buyurdu
- Tevbe suresinin (Hacılara su vermeyi ve Mescid-i Haramı bina etmeyi, iman ve Allah yolunda cihadla bir mi tutuyorsunuz? Böyle değildir) mealindeki 20. ayeti ile övülen Ali’dir.
- Hadid suresinin (Mekke’nin fethinden önce, sadaka verip, cihad eden ile, fetihden sonra veren ve cihad eden bir değildir. Önce olanın derecesi, daha yüksektir) mealindeki 10. ayet ile Ebu Bekir övülüyor. Ebu Cehil, Resulullaha vurmak isterken, Ebu Bekir yetişip, önledi.
- Fakat Ali, hiç kâfir olmadı.
- Allahü teâlâ, Tevbe suresinin, (Muhacir ve Ensarın önce gelenlerinden Allah razıdır. Onlara Cennette sonsuz nimetler vardır) mealindeki 101. ve Zümer suresinin (Doğru haberle gelen ve Ona inanan için Cennette, istedikleri her şey vardır) mealindeki 33. ayeti ile Ebu Bekr’in imanını övmektedir. Başkasının imanı, böyle övülmedi. Mekke’de, Resulullah, her ne söylerse, kâfirler, yalan söylüyorsun derken, Ebu Bekir, hemen yetişip, doğru söylüyorsun, ya Resulallah derdi.
- Allahü teâlâ, (Uhud gazasında, şeytana uyup, dağılanlar) ayeti ile şikayet etmiyor mu?
- Âyetin sonunu da oku! (Onların bu kusurlarını affettim) buyuruyor.
- Ali’yi sevmek farzdır. (Yakınlarımı seviniz) ayeti ile bildirilenler, Ali, Fatıma, Hasan ve Hüseyin’dir.
- Ebu Bekr’i de sevmek farzdır. Haşr suresi 10. ayetinde (Muhacir ve Ensardan sonra, kıyamete kadar gelen müminler, ‘Ya Rabbi, bizi ve bizden önce gelen din kardeşlerimizi [Eshab-ı kiramı] affet’ derler) buyuruldu. Hüseyni tefsirinde diyor ki; (Âlimler buyurdu ki; Eshab-ı kiramdan birini sevmeyen, bu ayette bildirilen müminlerden olmaz. Bu duadan mahrum olur).
- Resulullah, (Hasan ve Hüseyin, cennet gençlerinin üstünüdür. Babaları daha üstündür) buyurdu.
- Ebu Bekir için bundan daha iyisini buyurdu. Ceddim İmam-ı Ali buyurdu ki, Resulullahın huzurunda idim. Ebu Bekir’le Ömer geldi. Resulullah (Yâ Ali, bu ikisi, Cennet erkeklerinin en üstünüdür) buyurdu. (Devamı var)

10032002