Dört İncilde takdim edilen Hz.İsa, sadece düşmanlarına ve kendisine inanmayanlara karşı kaba ve sert davranmaz, o aynı zamanda dostlarına ve sevdiklerine karşı da zaman zaman hakarete varan kaba sözler sarfeder. Her vesile ile sevgi ve şefkat dini olarak takdim edilen Hristiyanlığm, aslında bu kavramlarla fazla bir alâkasının bulunmadığını, bu dinin kurucusu durumunda olan Hz.İsa'ya nisbet edilen bazı sözler açıkça ortaya koymaktadır. Hz.Isa'nm en sevdiği öğrencisi Petrus'u, "Çekil önümden şeytan!" diyerek azarlaması, cin çarpmış çocuğu tedavi edememeleri üzerine onun Havarilere "Ey imansız ve sapık nesil! Sizinle daha ne kadar kalacağım, size daha ne kadar tahammül edeceğim?"diye hakaret etmesi, onun dostlarına karşı nasıl kırıcı olduğunu ortaya koymaktadır. Bu çeşit bir ifadenin, kâmil bir insandan dahi sadır olması mümkün değilken, ilâhlık mertebesine erişmiş olduğu iddia edilen Hz.İsa bunları nasıl söyleyebilmektedir? Hz.İsa'nın dostlarına karşı kullandığı bu tür ifadeler İncillerde daha başka pekçok yerde geçmektedir. Mesela, Hz.İsa su üstünde yürüdüğü sırada Petrus, ondan, kendisini de su üstünde yürütmesini istemiştir. Hz. İsa'nın isteği ve mucizesi ile Petrus su üstünde yürümeye başlamış, ancak bu sırada kalbine bir korku düşünce suya batmaya başlamış, bunun üzerine Hz. İsa ona, "Ey imanı kıt olan adam! Neden şüpheye düştün?" diye hitab etmiştir. Yine İncillerde nakledildiğine göre Hz.İsa ve öğrencileri kayıkla gölde giderlerken birdenbire bir fırtına patlak vermiş, kayığın batmasından korkan öğrenciler o sırada uyumakta olan Hz. İsa'yı uyandırarak "Bizi kurtar, batıyoruz" diye ona ricada bulunmuşlardır. Uykudan uyanan Hz.İsa, "Ey imanı kıt olanlar neden korkuyorsunuz?" diyerek onlara karşılık vermiştir. Hz. İsa'nın, başta Petrus olmak üzere Havarileri ve diğer öğrencilerini sıksık bu şekilde hakaret ederek azarladığına incillerde şahit olmaktayız.